Kaybetmeye Övgü
Andre Malraux’nün “Aslında her roman bir otobiyografidir” sözünü çok doğrulayan bir ilk roman denebilir “Kaybetmeye Övgü” için. Bu roman da, ilk romanların çoğu gibi, söylemek istediklerini büyük bir safiyet ve coşku içinde söylüyor.
Roman bir taşra arka planında başlıyor. İlk sayfalarda taşranın sıcaklığa ve içtenliğe feda ettiği mahremiyetini duyumsuyorsunuz iyiden iyiye. Sayfalar ilerledikçe hayatın girift hale gelmesinin, saldırganlığın, özyıkımın ve masumiyetin kaybolmasının eşlik ettiği bir kaybetme duygusunun hüznünü yaşıyorsunuz.
Hilmi Yavuz’un “Hüzün ki en çok yakışandır bize” diye anlattığı hüznü derin bir ironi eşliğinde bütün içtenliğiyle yaşıyorsunuz roman boyunca.
“Kaybetmeye Övgü” aşkı, evliliği, ölümü, ihaneti ve tüm mahkumiyetlerimizi sorgulama çabasında olan bir ilk roman.
Roman’ın başkişisi Ozan’la çıkacağınız yolculuk sizin de hoşunuza gidecek.