Kent yaşamında atomize olmuş, ölümüne yalnız hayatlarını "insan" yerine bir "hayvan"la doldurmak isteyenler dikkatimi çekiyor son zamanlarda. Ya da şöyle söyleyeyim; benim derdim bunun bir "sorun" olarak değil de "hayvanseverlik" olarak sunulmasında.Hayvanların da tıpkı insanlar gibi, doğal ortamlarında yaşama, sevgi, saygı ve anlayış görme hakları-ihtiyaçları olduğu bir gerçektir. Bu dünya sadece biz insanlara ait değil. Bu konuda en az, beslenmek için öldürdüğü hayvandan bunu yapmak zorunda olduğu için özür dileyen "ilkel" Kızılderililer kadar duyarlı olabilsek belki de hiçbir sorun kalmayacak.